Wpływ czynników atmosferycznych, związanych głównie z działaniem promieni słonecznych, ma istotne znaczenie przy budowie długich przeszkleń w nieprzerwanych ciągach.

ul. Gołężycka 25A
61-357 Poznań

tel. 61 654 34 00
fax 61 654 34 99
aluplast@aluplast.com.pl
www.aluplast.com.pl

» więcej o firmie

Wytrzymałość materiałów, z których zrobione jest okno, wrażliwość na długie działanie promieni słonecznych bądź względy montażowo-transportowe wymuszają podział konstrukcji na mniejsze elementy. W prawidłowym montażu poszczególnych części pomagają łączniki.

PVC  jest materiałem,  który w  znaczący sposób  reaguje  na  zmiany  temperatury.  Jeden  metr  bieżący  proflu  PVC,  przy  różnicy  temperatury  równej 10°C,  zmienia  swoją  długość  o 0,7 mm. Z  tego  powodu  przy projektowaniu  takich  konstrukcji  należy  zastosować  specjalne szczeliny  kompensujące  zmiany  długości  kształtowników.  Po łączenia  tego  typu  muszą  zapewniać  swobodny  ruch  narożników  poszczególnych  ościeżnic.  W  tym  celu  można  zastosować  standardowe  łączniki,  np.  balkonowe  typu  H  (rys.  1).


Pomiędzy łącznikiem a ościeżnicą umieszcza się podkładki dystansowe. Mogą to być specjalne podkładki systemowe (rys. 2), lub zwykłe podkładki do szklenia o grubości około 3 mm.


Podkładki powinny być rozmieszczone w odległości 20 cm od dolnego i górnego narożnika  ościeżnicy oraz w  odstępach nie większych niż 70 cm na pozostałej części pionowych elementów. W miejscach zainstalowania podkładek dystansowych poszczególne ościeżnice skręca się ze sobą. Takie rozwiązanie zapewnia swobodny ruch, związany ze zmianami temperatury, w zakresie poszczególnych ram.

Często po wykonaniu obliczeń statycznych, uwzględniających obciążenia konstrukcji pochodzące od sił parcia i ssania wiatru, okazuje się, że  konieczne jest zastosowanie dodatkowych elementów  pośrednich o podwyższonej  wytrzymałości,  tak  zwanych  łączników statycznych. Większość  z  nich może  również pełnić funkcję łączników dylatacyjnych (kompensacyjnych) w sposób opisany powyżej (rys. 3).


Łącznik statyczny, aby prawidłowo pełnił swoją funkcję, musi być zamocowany do budynku niezależnie od okien (ram), które łączy. Należy pamiętać o zasadzie: to okno przymocowane jest do łącznika statycznego, a nie odwrotnie. Odpowiedni łącznik dobiera się w wyniku obliczeń statycznych, które określają minimalną wartość momentu bezwładności przekroju (Ix w cm⁴) dla rozpatrywanego połączenia (słupa). Wartość parametru lx wybranego łącznika musi być nie mniejsza niż wynikają z obliczeń. Systemy okienne z PVC dysponują różnymi rodzajami łączników statycznych, umożliwiającymi  dobór optymalnego  rozwiązania. Wśród realizowanych konstrukcji często znajdują się takie, dla których stosowanie łączników statycznych jest bezwzględnie konieczne, nawet bez wykonywania obliczeń. Do  takich przykładów należą wszelkiego rodzaju drzwi wejściowe łączone z naświetlami bocznymi  i górnymi. W przypadku drzwi wejściowych poza obciążeniami wiatrem istotne znaczenie mają drgania konstrukcji związane z intensywną eksploatacją. Kolejny przypadek to okna za opatrzone w rolety nadstawne. W szerokich konstrukcjach, ta kich jak na przykład przesuwne drzwi tarasowe, mocowanie górnego poziomu poprzez skrzynkę roletową nie zapewnia właściwej stabilności całej  konstrukcji. Rozwiązaniem  jest zaprojektowanie podziału z niezależnie zamocowanym łącznikiem statycznym.

Odpowiedni podział oraz dobór  łączników na etapie konstruowania pozwolą na uniknięcie wielu problemów związanych z deformacją oraz ze stabilnością realizowanych przeszkleń.